www.dreamworld.fora.pl

Glozellan

Na werandzie leżała olbrzymia kość dużego zwierzęcia. Trudno było na oko ocenić dokładniej czyja...
- Boże....- wyszeptała przerażona
Kość była bielutka....czyt.wylizana i obgryziona do czysta.

Kurt Lanet

- Tego już za wiele. To chyba groźba... naprawdę powinienem zrezygnować z pracy tutaj...

Glozellan

Parsknęła nagle śmiechem.

- Groźba? Ktoś sobie z nas żartuje i tyle. Pewnie któryś z pracowników. Wiesz...oni Ci chyba zazdroszczą i myślą że mamy romans - skrzywiła się jakby to godziło w jej dumę.

Kurt Lanet

- Żarty są skuteczne... Mnie przestraszyli. A zazdrościć... - spojrzał krytycznym wzrokiem na Irmę. - Nie mają czego. - zaśmiał się. Był zadowolony z takiej zmiany tematu.

Glozellan

Dała mu sójkę w bok - Nie pozwalaj sobie - pogroziła mu żartobliwie. - Zaczniemy kolekcjonować kości? -zapytała uśmiechając się

Kurt Lanet

- Robactwo zacznie się złazić. - zastrzegł. - A gotować na kości nie potrafię.

Glozellan

Zaśmiała się głośno rozładowując całkowicie napiętą atmosferę.

- Użyźni się ogródek - zażartowała sięgając po kość - Uff...ciężka...ktoś się bardzo postarał....szkoda że taka wielka...ech...

Kurt Lanet

- Co masz zamiar z nią zrobić? Grać w baseball się nie da. - denerwowało go to, że prawdopodobnie to on sprowadził na nich to wszystko, ale musiał zachować zimną krew. Miał nadzieję, że żarty pomogą.

Glozellan

- Nadaje się tylko do utylizacji - powiedziała już z powagą - Ciekawe co nasze koleżki wymyślą następnego. Łee...klejące...idę odkazić dłonie...- weszła do domu - Zadzwoń do biura naciskając przycisk 7! - miała namyśli telefon zamontowany w domu.

Kurt Lanet

- I co mam im powiedzieć? - spytał podchodząc do telefonu. Złapał słuchawkę i przyłożył do ucha. Czekał na odpowiedź, a jego palec zawisł nad '7'.

Glozellan

- Że mamy dla nich robotę! - odkrzyknęła z łazienki - Powiedz że mamy kość do utylizacji.

Kurt Lanet

Wcisnął przycisk.
- Halo, jest kość do utylizacji.
- Nie. Przed domem nowych.
- Dziękuję, czekam. - odłożył słuchawkę. - Zaraz będą! Wydawali się nie wiedzieć nic o kości!

Glozellan

Pojawiła się koło niego.

- A Ty byś się przyznawał? Mają pewnie ubaw...heh...jak to się powtórzy porozmawiam z Ronem. Idę do kliniki a Ty przypilnuj żeby wykonali swoją robotę, potem jak będziesz chciał to pójdziemy znakować inne stada.
Do zobaczenia Kurt. - mówiła szybko zapalając nowe kadzidło o zapachu cynamonu.
Wyszła i spokojnym krokiem zmierzała ku ośrodkowi. Po swej prawej stronie miała las. Znowu miała wrażenie że ktoś na nią patrzy.
" To pewnie Kurt albo jakiś pracownik" - uspokoiła się

Kurt Lanet

- Dobrze. Tylko powiedz po co te ka... Ech... w gorącej wodzie kąpana. - skomentował, gdy wyszła. Po kwadransie przyszli po kość i wypytali Kurta, skąd ją mają. Chwila potem nie było kłopotu. ~Ale kość wyglądała na smacz... szlag... już myślę jak wilk...~

Glozellan

Do południa siedziała w klinice zajmując się podopiecznymi i papierkową robotą. Odetchnęła gdy opuściła budynek. Myślała o kilku rzeczach naraz.
Umówiła się już dwoma grupami znakującymi że spotka się z nimi przy jeziorze Moka. Weszła do domu i poszła od razu na górę wziąć prysznic.