www.dreamworld.fora.pl

Kurt Lanet

~C-c-co?! Spaliliby żywcem członka rodziny? A zabijać będą! Inni! Ze zdwojoną siłą, bo Ty zabijałaś ludzi!~

Glozellan

" TAK! Bo Irma dla nich to tylko wilk!" - odpowiedziała " Nikt się za nami nie wstawił! Gdyby nie ja to nie gadałbyś z nami"

Kurt Lanet

~To ja już zupełnie nie wiem, co robić... Wracam do samochodu. Rób, róbcie jak chcecie. Tylko nie polujcie na ludzi.~

Glozellan

" Nie możesz nas zostawić!" zawyły obie zgodnie jak nigdy

Kurt Lanet

~Całkiem dobrze sobie radzicie!~ odwarknął wbrew naturze wilka. Ruszył umiarkowanym krokiem w stronę samochodu. Nie za szybkim, ale i nie najwolniejszym. Kurt był ciekaw ich reakcji, tego, jak bardzo są zdeterminowane.

Glozellan

" Wcale nie!" - wykrzyknęła Irma " Ja sobie radzę!" - burknęła Zella podążając za Kurtem. Chodź była puchata i miała krótsze łapy to dotrzymywała wilkowi kroku." Proszę...Michael"

Kurt Lanet

Nie odpowiadał. Przeskoczył po drodze powalony konar, po czym kontynuował marsz. Po chwili doszli do samochodu, przy którym Kurt powrócił do ludzkiej postaci i się ubrał. Nie zwracając uwagi na Zellę, zasiadł za kółkiem i uruchomił silnik.
- To jedziesz, czy nie? - spytał uśmiechając się lekko pod nosem.

Glozellan

Zaczęła obwąchiwać auto. " Co to jest?" zapytała Zella a Irma zaczęła jęczeć by Kurt jej otworzył drzwi. " Otwórz mi..."
Wilczyca stanęła na łapach i zaczęła dyszeć w szybę.

Kurt Lanet

- To jest samochód. Wilk sam do niego nie wejdzie ani nie jest w stanie go dogonić, kiedy jedzie szybciej. Zaraz ruszam. Jesteś pewna, Zello, że sobie radzisz? - spytał chcąc, by wilcza natura Irmy spotulniała czując bezsilność w nowej sytuacji.

Glozellan

Wilczyca zaczęła skomleć i drapać łapami szybę.
" Wpuść mnie, proszę....no wpuść....ona będzie naga jak się zmienię a Ty nie masz dla niej ciuchów..."

Kurt Lanet

- Ubrania leżą na tylnym siedzeniu. Co prawda męskie, ale czyste. Nie drap mi samochodu. Ruszam za minutę. - zaczął wpatrywać się we wskazówkę odmierzającą sekundy na zegarku. W międzyczasie zmienił bieg na odpowiedni.

Glozellan

Warknęła wpatrując się w Kurta wściekle.
" To daj mi te ciuchy!"

Kurt Lanet

- Nie będę patrzył. - odparł tylko. Nie zwracał zbytniej uwagi na jej niezadowolenie. - To jest rzadko używana leśna droga. Nikt Cie tu nie zobaczy.

Glozellan

W stronę Kurta poleciały myślowe bluzgi.
Wilczyca pozwoliła Irmie wrócić do ludzkiej postaci. Przez chwilę stała nieruchomo aż w końcu usiadła na tylne siedzenie. Na nagie ciało naciągnęła czarny swetere który sięgał jej do ud.
- Możemy już jechać- powiedziała cicho.

Kurt Lanet

Ruszył, gdy minęła ustawowa minuta. Very Happy

- Kiepsko się dogadujecie... - zauważył - Irma... tracisz swoje ciało na rzecz wilka! Jest dzień, a Ty byłaś w wilczej formie. Żebyś powróciła do ludzkiej była potrzebna tak długa wymiana zdań i jeszcze dość nieprzyjemna wiązka przekleństw... Zella próbuje odebrać Ci życie... Nie w sensie zabicia, a uwiązania go w jakiś głębokich zakamarkach wilczego umysłu. Co prawda ja robiłem tak samo z umysłem wilka, ale zrozumiałem swój błąd.