www.dreamworld.fora.pl

Kurt Lanet

- Irma... Zella... uspokój się... Powiedz, co czujesz... - próbował uspokoić wilczycę. - Czy ta klatka jest bezpieczna?

Glozellan

"On tu idzie!" - szczeknęła nagle powarkując. Wbiła wzrok w drzwi.

-Co masz na myśli pytając czy klatka jest bezpieczna? - zapytała staruszka - Idę zobaczyć co się dzieje....

Z podwórza dobiegło ich wycie. A potem następne przeciągłe wycia.

Kurt Lanet

- Max tu jest... - odparł Kurt widząc zachowanie wilczycy. - Widać, że nie podoba się on i Irmie i Zelli, wilczemu umysłowi Irmy... Czy mogę prosić o medalion i coś, przez co mógłbym go złapać? Muszę też mieć jakąś przewagę nad 2000 letnim wilkołakiem. Ja jestem wilkiem raptem rok... - jęknął.

Glozellan

" Jej, nie pozwolę by...on....." - nie dokończyła bo zaczęła ujadać jak szalona.
Całym namiotem zatrzęsło. Do wilczego wycia dołączyły okrzyki ludzi.
Na zewnątrz rozgorzała walka.
- Tutaj żadnego nie ma - powiedziała kobieta - Ataku wilkołaków nie było w tej wiosce od wielu lat...

Kurt Lanet

- Szlag... - przemienił się w wilka. ~Zella, co mówiłaś?!~ spytał obserwując wejście do namiotu i obnażając kły.

Glozellan

"Nie zrobi jej krzywdy" - warknęła

- Wypuszczę was - powiedziała Lea otwierając klatkę, w tym samym momencie do namiotu wpadł duży czarny wilk. Skoczył na staruszkę którą odrzuciło jak szmacianą lalkę.

Kurt Lanet

Kurt pozwolił działać instynktowi. Wilk rzucił się bez namysłu na intruza. W tym czasie Kurt zastanawia się, czy ma zacząć robić rachunek sumienia.

Glozellan

Wilczyca wyskoczyła z klatki. Max zrobił unik i Kurt wleciał na nieruchomą Leę. Czarny wilk zmierzył wzrokiem Glozellan zalewając ją swoimi uczuciami.
Zella się zatoczyła...czarny wilk skoczył ku niej...

Kurt Lanet

A ku czarnemu wilkowi skoczył Kurt. Rozwarł paszczę gotową do zagłębienia kłów w gardle Maxa. ~This is Spartaaa!!!~ ryknął Kurt nie wiedząc czemu.

Glozellan

/" Sparta? " zapytali wszyscy obecni patrząc na Kurta/ Very Happy

Irma wypadła z namiotu. Max syknął z bólu i zaczął atakować Kurta zawzięcie.
" Jest moja słyszysz! MOJA"

Kurt Lanet

/"A nic, nic... Szukałem słowa..." odparł Kurt./ Very Happy

~Niech sama Ci to powie...~ Powiedzieli równocześnie wilk i Kurt. Zapiszczeli, gdy poczuli ból w lewej przedniej łapie. Wilk mimo to nie ustawał w atakowaniu wroga. ~Zella, pomóż! Sam nie dam rady!~

Glozellan

Brązowa kulka wczepiła się w ogon Maxa.
"Glozellan kocham Cię, to on jest naszym wrogiem, Twoim wrogiem"
Namiot zaczął się palić.

Kurt Lanet

Kurt nie zauważył ognia. Był zbyt zajęty gryzieniem i uciekaniem przed zębami przeciwnika. ~Gdybyś nie był wrogiem, nie zaatakowałbyś staruszki!~ tylko tyle był w stanie wymyślić pod wpływem chwili.

Glozellan

" Wypadek" - skwitował beznamiętnie i rzucił się na Irmę wypychając ją z pola "ogniowego". Walczył zażarcie z Kurtem.
" Muszę przyznać że potrafisz walczyć"
Wilczyca lizała po twarzy staruszkę i próbowała ją odciągnąć w bezpieczne miejsce.

Kurt Lanet

Kurt postanowił pomóc wilkowi i korzystając z chwili walnął z główki Maxa. Widać było, że atak odniósł skutek. Trochę zamroczony wyszedł pozostawiając powalonego przeciwnika w płonącym namiocie. Zaraz po wyjściu zachwiał się i przewrócił. Nie miał siły wstać. W kilku miejscach sierść była czerwona od krwi.