www.dreamworld.fora.pl

Glozellan

- Śnił mi się tylko....ja...myślę że on coś planuje...na jutro...- powiedziała - Boję się że zrobi on coś szalonego.

Kurt Lanet

- Jakby do tej pory nic szalonego nie zrobił... - odparł sarkastycznie. - To jest szaleniec i nic nam do tego. Jak tu wejdzie, to zostanie obrzucony tymi cholernymi medalionami i tyle. Ty śpisz od teraz w klatce.

Glozellan

- On nie jest głupi - zauważyła - Jest sprytny na swój sposób. Mam spać w klatce? Ale ja....

Kurt Lanet

- Ale Ty jesteś tu największym zagrożeniem. - dokończył. - Wolisz mieć kogoś na sumieniu?

Glozellan

Westchnęła
- Nie ale klatka? Mają tu w ogóle klatkę dla człowieka?

Kurt Lanet

- Ta w której byłem była niczego sobie. - Przyznał po chwili namysłu. - Czyżby wielkiemu panisku się coś nie podobało?

Glozellan

- A komu by się to podobało? -warknęła i nagle zgięła się w pół zwalając ze stołu dzbanek i talerz. Upadła na ziemie zwijając się w coś na kształt kłębka.
Do pokoju wpadła babcia.

Kurt Lanet

- Co jest? Za wcześnie na przemianę! Zabierzemy ja do klatki! - złapał ją i zarzucił sobie na plecy.

Glozellan

Irma zaczęła trząść się w konwulsjach, z gardła wydobywał się charkot.
- Tędy - Lea Wolf prowadziła pospiesznie Kurta.
Mieli ogromne szczęście że nikt ich nie widział....
Wpadli do namiotu w którym przebywał wcześniej Kurt.

Kurt Lanet

Kurt wpadł z Zellą do klatki. Położył ją na kocu i przyłożył dłoń do czoła. Następnie dotknął przelotnie jej nosa.
- Zaczyna się... - odparł do staruszki. - Zamknij nas... i zabezpiecz zamek. Przemiana zaczęła się na jawie, więc łatwiej będzie ją "odzyskać"... chyba...

Glozellan

- Potrzebujesz czegoś? -zapytała

Irma leżała niespokojnie non stop przewracając się na strony.
Charczała warczała piszczała....Czasami można było wychwycić ludzkie odgłosy.

Kurt Lanet

- Szczęścia... - odparł Kurt i się rozebrał do przemiany. Jako wilk zwrócił się do Zelli: ~Trzymasz się?~

Glozellan

Wyprężyła się wbijając palce w materac. Twarz poczerwieniała a na czole wystąpiły kropelki potu. Wewnątrz kruchego ciała trwała walka dwóch dusz.

Kurt Lanet

- To nie przebiega normalnie... - powiedział staruszce gdy powrócił do ludzkiej formy. - Powinna spać! A tek walczy i cierpi!

Glozellan

Staruszka zaczęła szperać w szafkach aż w końcu znalazła małą buteleczkę.
- Wlej jej trochę tego. Uśmierza ból. - powiedziała wręczając Kurtowi buteleczkę.
- Zostawię was samych, będę pilnowała aby nikt tu nie wchodził.