www.dreamworld.fora.pl

Glozellan

Max złapał wilka za gardło i przycisnął do łóżka.
-Obiecuję Ci że pożałujesz....

- Michael - Irma przerwała mu zachrypniętym głosem - Michael.

- Kto to jest Michael? zaniepokoił się Max patrząc to na Irmę to na Kurta.

Kurt Lanet

~Cholera...~ postanowił dodać jeszcze jedno słowo zmieniające znaczenie poprzedniego: ~...wie... Może osoba, którą kocha? Masz na jakieś imię Michael? Puszczaj! Błagam!~

Glozellan

Puścił ale z widoczną niechęcią.
- Ona kocha mnie, a ja nazywam się Max. -odparł patrząc podejrzliwie na Kurta.
- Wody....- zachrypiała Irma próbując się podnieść.
- Leż moja Glozellan, musisz dużo leżeć. Zaraz przyniosę Ci wody - złapał miskę i wybiegł z chaty.
- Gdzie ja jestem? - zapytała głaszcząc delikatnie wilka - Co ja tu robię?

Kurt Lanet

Zastanowił się, czy już może go rozumieć.
~Słyszysz mnie?~

Glozellan

Słyszała w głowie jakieś szmery. Gdy się mocno na nich skupiła zauważyła że szmery składając się na słowa.
- Mówisz do mnie? - zaryzykowała tym pytaniem.

Kurt Lanet

~Niestety tak. To ja, Kurt. Widzisz to na swoim ramieniu? Max Cie uwiódł, potem się z nim kochałaś, a na końcu chcąc Ciebie mieć przy sobie postanowił Cię przemienić. Witaj w świecie wilkołaków...~ zastanowił się, jak zareaguje na taki szok informacyjny. ~Wspominał też, że będzie robił wszystko, czego zapragniesz, ale to marne pocieszenie. Czemu mówiłaś moje imię przez sen? Max nie zna mojego prawdziwego imienia i niech tak zostanie. On myśli, że go kochasz...~

Glozellan

Minęła chwila za nim to wszystko przetrawiła.
Zerknęła na bark i zaczęła się po nim macać.
Co chwile syczała z bólu.
- Ugryzł mnie? Uwiódł? Jestem naga?! - owinęła się skórami przedtem się rumieniąc - Ja...ja....to przez dotyk...chyba.

Kurt Lanet

~Dotyk? Co masz na myśli? Zaciągnął Cię daleko i z tego, co dałem radę wywnioskować, to byłaś tu przytomna na tyle, by zdawać sobie sprawę z "przyjemności". Nie zaciągnął Ciebie też na siłę. Nie stawiałaś oporu. Nie odpowiedziałaś na wszystkie moje pytania poprzednie.~

Glozellan

Z jej oczu trysnęła fontanna łez.
- Ja nie wiem! Niczego nie pamiętam! Zabierz mnie stąd....ja chcę do domu!

Kurt Lanet

~Nie mogę Cię stąd zabrać, bo mnie Max zabije. Możesz mu kazać się odprowadzić do domu lub samochodu tłumacząc, że masz pracę.~

Glozellan

- Ale ja nie chcę z nim iść....- pisnęła wstając. Skóra (prawdopodobnie niedźwiedzia) służyła jej za okrycie. - Wyprowadź mnie stąd - jęknęła płaczliwie.

Kurt Lanet

Wilk nie dawał mu spokoju. Rwał się do pomocy. ~Dokąd Cię miałbym zabrać? Za 2 dni zaczną się przemiany!~

Glozellan

- Byle najdalej o od niego, proszę. - zajęczała błagalnie patrząc wilkowi w oczy - Proszę.

Kurt Lanet

Kurt zaskomlał, a wilk zamerdał ogonem. ~Chyba nie mam wyjścia. Ale staniesz w mojej obronie, gdy będzie chciał mnie zabić?~ spytał z nadzieją. Zeskoczył z łóżka i podszedł do drzwi.

Glozellan

- Nie zamierzam rozmawiać z tym...tym....typem. Chodźmy już - poprosiła go