www.dreamworld.fora.pl

Kurt Lanet

- Więc dlaczego przede mną ukrywałaś to?! - warknął cicho. ~Jest źle... Chyba będę musiał zmienić miejsce pracy...~

Glozellan

Wciągnęła powietrze

- Nie wiem - wyznała nagle bezradnym głosem - Będzie trzeba to zgłosić....jakiś....zboczeniec....maniak cholera wie co...i ta krew i wzrok -wzdrygnęła się z obrzydzenia - Straż leśna się nim zajmie o ile nadal tu grasuje....

Kurt Lanet

- Może dokończysz, to co miałaś zrobić, kiedy go dopadną? - ~...i oby to zrobili przed zachodem, bo inaczej on może dopaść ich...~

Glozellan

- O ile potraktują poważnie moje zgłoszenie. Co ich może obchodzić nagi facet? - spojrzała na Kurta uważniej - Jesteś dziwnie poruszony. - zauważyła
wyjęła telefon. Był to jeden z najnowszych i najdroższych telefonów komórkowych.
- Mówi dr.Irmina Wolf - zaczęła i wyłożyła to co miała do powiedzenia. Jej twarz wyrażała różne uczucia podczas rozmowy. - Idioci. Łaskę nam zrobili...
powiedziano mi że wyślą jeden wóz i to takim tonem jakbym była rozhisteryzowaną panną! - Była wzburzona. Dotarli w końcu na małe wzniesienie z którego było widać było strumień i polanę.
- Dziwne - powiedziała zaniepokojona rozglądając się. Położyła przenośną lodówkę na ziemi, złożyła ręce w rulonik, przyłożyła je do ust i zawyła.
Nic się nie działo. Zawyła kilkanaście razy i nic.
- Dziwne - powtórzyła schodząc na polanę. Rozglądając się zauważyła plamy krwi na ściółce.

Kurt Lanet

~Jak patrol nie wróci, to wyślą więcej...~ pomyślał. Także przyłączył się do wycia i robił to równie dobrze, jeśli nie lepiej bez korzystania z dodatkowych rąk. Potem poszedł za nią i od razu wyczuł krew.
- Walka? Krew jeszcze świeża, z tej nocy. - dodał nachylając się i sięgając ręką.

Glozellan

- Tutaj powinno znajdować się stado Amber składające się z 10 wilków...- mówiła szeptem. Szła za śladami przygotowując się na najgorsze.

Kurt Lanet

~Auć...~
- Może ja pójdę lepiej? - złapał ją za rękę.

Glozellan

- Dobrze - zgodziła się i wróciła na polanę przygnębiona. Zastanawiała się co to był za facet i gdzie się podziało stado którego to miejsce było "bazą".
- Oby tylko nic im nie było - poprosiła.

Kurt Lanet

Wrócił po minucie wstrząśnięty.
- Przykro mi. - na rękach miał ledwo żywego wilka. - Da się go uratować?

Glozellan

- Co zresztą ?- zapytała choć czuła że zna odp. Zabrała się za wstępne badania. - Nie wiem, źle z nią. Zdjęła z siebie koszulkę i przyłożyła do dużej rany na brzuchu. Szybko zabarwiła się na czerwono.
- Wracamy - zakomenderowała biorąc ze sobą przenośną lodówkę. Cały czas podczas drogi do auta uciskała ranę.

Kurt Lanet

Weszli do auta i dalej Kurt uciskał ranę.
- Rozszarpane... - powiedział cicho gdy jechali. Cały czas miał przed oczami ten widok.

Glozellan

Odwróciła się i ponownie skupiła na drodze. Wrażliwość znowu dawała się we znaki.
Zaparkowała przed samym wejściem. Pomogła wysiąść Kurtowi i wejść do ośrodka.

- Whiteman, Cunten, Piasecki? - pytała szybko pielęgniarza.
- Nie ma pani doktor. Dzisiaj jest dzień Rodzinny..
Syknęła. Weszli do sali operacyjnej. Kazała położyć wilczyce na stole. Związała włosy i założyła rękawiczki. Na więcej nie miała czasu.
Do sali wszedł pielęgniarz, ten sam co przedtem i zaczął przygotowywać narzędzia.
Irma spojrzała na Kurta i wręczyła mu rękawiczki.
- Pomożesz mi. - powiedziała

Kurt Lanet

- Ja? Dobra, głupie pytanie. - założył rękawiczki. Co mam robić? nie kończyłem studiów weterynaryjnych...

Glozellan

- Będziesz mi pomagał. Twoje zadanie będzie głównie polegało na goleniu i uciskaniu. Nic trudnego - odpowiedziała - Brian maszynka. - zwróciła się do pielęgniarza - Daj ją Kurtowi. Wygól miejsca przy ranie, Brian podłącz sprzęt. Sama wzięła się za oczyszczanie ran. Znała tą wilczycę bardzo dobrze i wiedziała jaką dawkę leków jej podać. Pielęgniarz uwijał się jak w ukropie. Zaczęła się operacja....

Kurt Lanet

Po chwili rana była oczyszczona, a jej otoczenie wygolone.